Darinka Matić Marović = Collegium musicum, Collegium musicum = Darinka Matić Marović
U drugoj polovini 20. veka, zastupljenost horske muzike u opusu muzičkih stvaralaca u Srbiji bila je posebno zapažena i istaknuta, sagledavajući ,,utvrđenu i dugu tradiciju” koja je ,,institucionalizovana” u velikom broju horskih društava i muzičkih festivala. Može se pretpostaviti da su horski opusi domaćih kompozitora, a i potreba da se na umetničkoj sceni tadašnje države formira sastav sačinjen od profesionalnih muzičara, podstakli profesora i kompozitora Vojislava Ilića da krajem šezdesetih godina 20. veka osnuje Akademski hor Collegium musicum i to kao mešoviti hor. Godine 1971. osnovan je i ženski, Akademski, hor Collegium musicum koji su činile studentkinje Muzičke akademije, odnosno danas Fakulteta muzičke umetnosti u Beogradu Mešoviti hor nije ostvario kontinuitet u svom radu, te tako nije ni delovao uporedo sa ženskim horom. Od osnivanja Akademskog, ženskog hora Collegium musicum, Darinka Matić Marović, najpre je bila, dirigent i umetnički direktor ovog ansambla, a od 2014. godine, pa sve do kraja svog života njegov počasni dirigent. Prvi koncert hora održan je 24. maja 1971. u Galeriji fresaka u Beogradu pod nazivom ,,Zvučne freske”. Iste godine, Collegium musicum osvaja ubedljivo prvo mesto u disciplini horske polifonije na čuvenom horskom takmičenju u Arecu (Italija). Darinka Matić Marović je u intervjuu za dnevni list Novosti govorila o ovom prvom takmičarskom iskustvu hora Collegium musicum:
U prvoj postavi ‛Kolegijumaʼ bilo nas je samo 19, jer se toliko devojaka moglo
takmičiti u Arecu, gde smo te 1971. osvojile prvo mesto, što je bila prva pobeda naše
zemlje na tom teškom takmičenju posle trijumfa Bogdana Babića sa ‛Krsmanovićemʼ
godine. U to vreme nismo imale ni haljine, nastupale smo u haljinama ‛Branka
Krsmanovićaʼ. Od Areca je krenuo naš odlazak u svet.
Uspesi ansambla na nastupima i takmičenjima su se samo nizali, te je Akademski hor Collegium musicum za kratko vreme postavio visoke standarde profesionalnih ansambala i horskog izvođaštva ne samo u Srbiji, već i u čitavoj tadašnjoj SFRJ. Kako navodi muzikolog Tatjana Marković:
Ovako započet, razvojni put ansambla je nastavljen, pa je Kolegijum postao ne samo jedan od vodećih horova u svojoj sredini, već i izvođačko telo međunarodne reputacije. Na taj način se formirala novija tradicija ženskog horskog pevaštva u Srbiji, prvenstveno na festivalima i sličnim muzičkim manifestacijama.
Dragana V. Jovanović u tekstu o Akademskom horu Collegium musicum, koji je objavljen u monografiji povodom obeležavanja 80 godina postojanja Fakulteta muzičke umetnosti, piše o umetničkom identitetu Akademskog hora Collegium musicum, koji je prema njenom mišljenju ,,izgrađen kroz višedecenijski kontinuirani rad sa programskom politikom čvrsto usmerenom ka najvišim umetničkim dometima, ali i sa ciljem proširene edukacije studentkinja Fakulteta muzičke umetnosti u Beogradu”. Sama Darinka Matić Marović je često svojim studentkinjama, članicama ansambla isticala da je rad u horu Collegium musicum iskustvo koje se može meriti sa ,,završetkom još jednih studija”. Govorila je da će znanja i iskustva stečena članstvom u ovom ansamblu biti ona koja će primenjivati u svom daljem profesionalnom i ličnom razvoju. Ovu činjenicu potvrđuje i Statut hora, u kojem se od njegovog osnivanja pa do danas mogu pronaći različiti nivoi nastojanja i delovanja ovog ansambla da svoje članice jača i ohrabruje kao individue, ali i da sam rad i postojanje ansambla teži da unapredi kulturnu sredinu, ne samo naše zemlje nego i regiona Težilo se ka vaspitavanju članova kao slobodnih kulturnih ličnosti i podsticanju i unapređivanju muzičkog i ostalog kulturnog stvaralaštva mladih, kroz izbor repertoara i načina rada; unutrašnjoj organizaciji života; nastojanju da se koncertima i javnim nastupima doprinosi formiranju kulturne politike koja će omogućiti svestrani razvoj kulture; širenju muzike i svih aktivnosti u vezi sa muzikom; jačanju i daljem razvoju kulturnoumetničkog profesionalizma; jačanju i razvoju saradnje sa društvenim i odgovarajućim kulturnim i stručnim organizacijama u svojoj sredini. Poseban odnos članica hora prema ansamblu Collegium musicum od njegovog osnivanja do današnjih dana takođe doprinosi specifičnosti ovog sastava. Visoki nivo profesionalnosti u pogledu uvežbavanja i izvođenja programa, detaljna priprema za turneje, promišljeni elementi scenskog nastupa jesu zaštitni znak ovog ansambla. Srpaska gradska nošnja − libade, kao i dugačke bele haljine sa cvetnim brošem samo su neke od prepoznatljivih ‘uniformi’ koje članice i danas nose na sceni. Još jedan od ,,scenskih simbola” hora jeste kosa upletena u kiku (takozvanu riblju kost) i ujednačena šminka, što ovaj ansambl čini vizuelno prepoznatljivim i na svetskom nivou.
Odlika nastupa ovog hora jeste prisustvo elemenata mizanscena, odnosno scenskog pokreta i/ili sasvim specifične koreografije, koje je osmislila i uvela Darinka Matić Marović. Uobičajen pravolinijski ulaz na scenu, specifičan za horske ansamble, u slučaju hora Collegium musicum je zamenjen naizmeničnim ulaskom devojaka koje se ukrštaju na samoj sceni do postavke na svoje pozicije u horu. Kompozicije Dodolske pesme (Marko Tajčević), Livada (Zapro Zaprov), Ergen deda (Petar Ljondev) i Bačke pošalice (Dušan Kostić) samo su neke za koje je Matić Marović osmislila mizanscen koje i dan danas kod publike izmamljuju dodatni aplauz. Jednom prilikom, Darinka Matić Marović je otkrila kako je osmišljavala nastupe:
Sama ‛režiramʼ proslave i programe. Prva sam davno uvela koreografije koje publika odlično prihvata. Pre nastupa uvek odem u dvoranu, da bih osetila scenu i znala na koji način da radim. Koreografiju i program prilagođavam i prostoru i publici. Devojke u ‛Kolegijumuʼ savetujem da budu nasmejane, kakvu frizuru i šminku da imaju, kako da hodaju. Jer scena je izuzetno važna.